✆ 6974911110
✉ georgeimvrios@gmail.com
Δρ Γεώργιος Ίμβριος MD, PhD
Γενικός Χειρουργός
Χειρουργός Ήπατος-Χοληφόρων-Παγκρέατος
Χειρουργός Μεταμοσχεύσεων
Εξειδικευμένη Γενική
και Ογκολογική χειρουργική
Τι είναι καρκίνος του ήπατος;
Τι είναι ο καρκίνος του ήπατος;
Hπατοκυτταρικός καρκίνος ονομάζεται μία συμπαγής μάζα (όγκος ) στο ήπαρ που δημιουργείται από τον ανεξέλεγκτο και με ανώμαλο ρυθμό πολλαπλασιασμό των κυττάρων που αποτελούν το ήπαρ και ονομάζονται «ηπατοκύτταρα». Ο μηχανισμός του πολλαπλασιασμού δεν είναι πλήρως διευκρινισμένος μέχρι σήμερα.
Τι προκαλεί καρκίνο του ήπατος;
Πολλοί παράγοντες παίζουν ρόλο στην ανάπτυξη του καρκίνου του ήπατος. Για την ανάπτυξη του ηπατοκυτταρικού καρκίνου ή ηπατώματος τα συνήθη αίτια είναι οι ηπατίτιδες (Α,Β και C), η κίρρωση ανεξάρτητα αιτιολογίας (π.χ. η αλκοολική κίρρωση), τοξίνες αλλά και μη διευκρινισμένοι ακόμη παράγοντες. Επίσης επειδή το ήπαρ φιλτράρει το αίμα από όλα τα μέρη του σώματος, καρκινικά κύτταρα που προέρχονται από καρκίνο που αναπτύχθηκε σε άλλο όργανο, π.χ. στο έντερο, μπορούν να εγκατασταθούν στο ήπαρ, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη όγκων που καλούνται μεταστατικοί καρκίνοι. Οι συνηθέστεροι μεταστατικοί όγκοι προέρχονται απο καρκίνους από τον γαστρεντερικό σωλήνα.
Πώς ταξινομούνται οι όγκοι του ήπατος;
Υπάρχουν πολλοί τύποι όγκων του ήπατος, μερικοί από τους οποίους είναι καρκίνοι. Η πιο απλή αλλά σημαντική ταξινόμηση είναι σε καλοήθεις όγκους (σχετικά ακίνδυνοι) και σε κακοήθεις όγκους (δηλαδή καρκίνοι που είναι θανατηφόροι και οι οποίοι μπορούν να εξαπλωθούν από το ήπαρ σε άλλα όργανα ή προέρχονται ως μεταστάσεις απο καρκίνους σε άλλα όργανα).
Καλοήθεις όγκοι: Το αιμαγγείωμα είναι ο συνηθέστερος τύπος καλοήθους όγκου του ήπατος. Πρόκειται για μια ανώμαλη ανάπτυξη των αιμοφόρων αγγείων του ήπατος που ξεκινά από το έμβρυο. Τα περισσότερα άτομα με αιμαγγειώματα δεν έχουν συμπτώματα και δεν χρειάζονται θεραπεία. Ορισμένα αιμαγγειώματα μπορεί σπάνια να διευρυνθούν και ορισμένα μπορεί να αιμορραγήσουν, οπότε πρέπει να αφαιρεθούν χειρουργικά.
Τα ηπατικά αδενώματα είναι καλοήθεις όγκοι των ηπατικών κυττάρων. Τα περισσότερα δεν προκαλούν συμπτώματα και δεν χρειάζονται θεραπεία. Ωστόσο, ορισμένοι έχουν τη δυνατότητα να γίνουν καρκίνοι και πρέπει να εκτέμνονται. Τα ηπατικά αδενώματα εμφανίζονται συχνότερα στις γυναίκες και φαίνεται να προκαλούνται σε ορισμένες περιπτώσεις από αντισυλληπτικά.
Η εστιακή οζώδης υπερπλασία είναι καλοήθης πάθησης, ωστόσο μπορεί να είναι δύσκολο να διακριθεί από τον καρκίνο του ήπατος.
Κακοήθεις όγκοι: Η πιο συχνή μορφή πρωτοπαθούς καρκίνου του ήπατος που αναπτύσεται στο ήπαρ στους ενήλικες είναι το ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα ή ηπάτωμα. Πρόκειται για καρκίνο των ηπατικών κυττάρων. Ο καρκίνος του ήπατος μπορεί επίσης να αναπτυχθεί σε ένα ή σε περισσότερα από ένα σημεία του ήπατος και να εξελιχθεί σε πολλαπλούς όγκους. Αυτό η κατάσταση παρατηρείται συχνότερα σε άτομα με κίρρωση του ήπατος. Μπορεί επίσης να εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του ήπατος ως μετάσταση, σε μεταγενέστερα στάδια της νόσου.
Ένας άλλος τύπος καρκίνου του ήπατος ονομάζεται χολαγγειοκαρκίνωμα (Δές -Click- ΕΔΩ). Προέρχεται από τους μικρούς χοληφόρους πόρους, οι οποίοι είναι σωλήνες που μεταφέρουν τη χολή από το ήπαρ στη χοληδόχο κύστη.
Πολλές φορές, ωστόσο, όταν ο καρκίνος εμφανίζεται στο ήπαρ, δεν ξεκίνησε εκεί, αλλά εξαπλώθηκε στο ήπαρ από έναν καρκίνο που ξεκίνησε σε κάποιο άλλο όργανο του σώματος. Αυτοί οι τύποι καρκίνου ονομάζονται από το μέρος από το οποίο αναπτύχθησαν αρχικά και θεωρούνται δευτερογενείς καρκίνοι του ήπατος ή μεταστάσεις του αρχικού καρκίνου. Για παράδειγμα, ο καρκίνος που ξεκίνησε από το παχύ έντερο και εξαπλώθηκε στο ήπαρ ονομάζεται μεταστατικός καρκίνος του παχέος εντέρου με εντόπιση στο ήπαρ.
Πόσο συχνός είναι ο καρκίνος του ήπατος;
Ο πρωτοπαθής καρκίνος του ήπατος προσβάλλει με διαφορετική συχνότητα τους κατοίκους διάφορων περιοχών του πλανήτη. Στη Βόρεια Αμερική αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 1% του συνόλου των καρκίνων, ενώ στην Αφρική, τη Νοτιοανατολική Ασία και την Κίνα μπορεί να αντιπροσωπεύει έως και το 50% των καρκίνων. Αυτή η γεωγραφική διαφορά μπορεί να εξηγηθεί απο τον υψηλό ποσοστό ηπατίτιδος Β που πάσχουν οι κάτοικοι αυτών των περιοχών και έχουν κίρρωση του ήπατος. Παγκοσμίως, ο πρωτοπαθής καρκίνος του ήπατος είναι η τρίτη συχνότερη αιτία θανάτου από καρκίνο. Η ηπατική μετάσταση που είναι δευτεροπαθής καρκίνος του ήπατος, είναι 30 φορές συχνότερος από τον πρωτοπαθή καρκίνο του ήπατος.
Μπορούν τα παιδιά να νοσήσουν από καρκίνο του ήπατος;
Ναι. Στα παιδιά ο πιο συχνός καρκίνος του ήπατος ονομάζεται ηπατοβλάστωμα. Το ηπατοβλάστωμα διαγιγνώσκεται συνήθως εντός των 3 πρώτων ετών της ζωής και σπάνια εντοπίζεται μετά την ηλικία των 5 ετών. Το ηπατοβλάστωμα αναφέρεται επίσης ότι εμφανίζεται συχνότερα στα αγόρια από ό,τι στα κορίτσια.
Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με τον καρκίνο του ήπατος;
O καρκίνος του ήπατος είναι σπάνιος όταν δεν υφίσταται χρόνια ηπατική νόσος π.χ ηπατίτιδα Β ή C. Ωστόσο, σε άτομα με υποκείμενη ηπατική νόσο, ο καρκίνος του ήπατος μπορεί να είναι αρκετά συχνός. Μεταξύ των ατόμων με χρόνια ηπατική νόσο, οι άνδρες έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο του ήπατος απ’ ότι οι γυναίκες. Ο λόγος είναι άγνωστος.
Η ακριβής αιτία του καρκίνου του ήπατος δεν είναι γνωστή, αλλά έχουν εντοπισθεί πολλοί παράγοντες κινδύνου που μπορούν να κάνουν κάποιον να έχει περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξει καρκίνο του ήπατος :
- Η χρόνια ιογενής λοίμωξη του ήπατος με ηπατίτιδα Β ή ηπατίτιδα C μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη καρκίνου. Ορισμένοι τύποι κληρονομικών ηπατικών παθήσεων, όπως η αιμοχρωμάτωση, η οποία έχει ως αποτέλεσμα τη συσσώρευση υπερβολικής ποσότητας σιδήρου στο ήπαρ, καθώς και η ανεπάρκεια άλφα-1 αντιθρυψίνης και η τυροσιναιμία, μπορούν να οδηγήσουν στην ανάπτυξη καρκίνου του ήπατος αργότερα στη ζωή.
- Η κίρρωση είναι ο σχηματισμός ίνωσης(ουλώδους ιστού) στο ήπαρ. Αυτό μπορεί συχνά να οδηγήσει σε καρκίνο. Οι κύριες αιτίες της κίρρωσης του ήπατος περιλαμβάνουν τη χρήση αλκοόλ, τη χρόνια ηπατίτιδα Β και C, τη μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα κ.ά. Οι περισσότερες αιτίες κίρρωσης σχετίζονται επίσης με την ανάπτυξη καρκίνου του ήπατος.
- Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ είναι γνωστός παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη αλκοολικής κίρρωσης και καρκίνου του ήπατος.
- Η παχυσαρκία αποτελεί σημαντική αιτία της μη αλκοολικής λιπώδους νόσου του ήπατος. Τα άτομα που πάσχουν από μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος έχουν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του ήπατος.
- Η χρήση καπνού αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του ήπατος εάν έχετε ήδη μια χρόνια ηπατική νόσο.
- Η μακροχρόνια χρήση αναβολικών στεροειδών μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρκίνου του ήπατος.
Ποια είναι τα συμπτώματα του καρκίνου του ήπατος;
Στα αρχικά στάδια, ο καρκίνος του ήπατος δεν προκαλεί συμπτώματα. Ορισμένα κοινά συμπτώματα του προχωρημένου καρκίνου του ήπατος περιλαμβάνουν:
- Απώλεια βάρους
- Απώλεια της όρεξης
- Κοιλιακό πόνο
- Κίτρινο χρωματισμός του δέρματος ή των ματιών (ίκτερος)
- Αποχρωματισμό κοπράνων (πολύ ανοιχτόχρωμα έως λευκωπά)
- Υγρό στην κοιλιά, δηλαδή ασκίτη
Πώς διαγιγνώσκεται ο καρκίνος του ήπατος;
- Εξέταση αίματος για τον έλεγχο αυξημένων επιπέδων α-φετοπρωτεΐνης (a-FP)
- Υπερηχογράφημα της κοιλίας
- Αξονική τομογραφία(CT)
- Μαγνητική τομογραφία(MRI)
- Αφαίρεση δείγματος ιστού από τον οζίδιο ή τη μάζα του ήπατος, δηλαδή βιοψία
Υπάρχουν θεραπείες για το ηπατοκυτταρικό καρκίνο;
Η θεραπεία του ηπατοκυτταρικού καρκίνου εξαρτάται από το στάδιο του καρκίνου, δηλαδή του μεγέθους και της έκτασης ανάπτυξης του όγκου, της ταχύτητας ανάπτυξης του όγκου και τη γενική κατάσταση της υγείας του ατόμου. Η σταδιοποίηση γίνεται συχνά με απεικόνιση όλου του σώματος, συμπεριλαμβανομένων των αξονικών τομογραφιών, των μαγνητικών τομογραφιών, του σπινθηρογραφήματος οστών και ενδεχομένως του ΡΕΤ.
Οι μικροί πρωτοπαθείς καρκίνοι του ήπατος είναι ιάσιμοι. Τα ποσοστά ίασης γενικά μειώνονται όσο αυξάνεται το μέγεθος του όγκου. Η θεραπεία του καρκίνου του ήπατος μπορεί να περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση (ηπατεκτομή), χημειοεμβολισμό, θερμική καταστροφή του όγκου, ανοσοθεραπεία ή μεταμόσχευση ήπατος, όπως και συνδιασμό θεραπευτικών μεθόδων.
Χειρουργική επέμβαση: Η χειρουργική επέμβαση ενδείκνυται για άτομα με καλή ηπατική λειτουργία ή για άτομα με όγκους που να μπορούν να αφαιρεθούν με ασφάλεια. Η χειρουργική αντιμετώπιση του καρκίνου, όπου έχει ένδειξη, αποτελεί την θεραπεία που έχει τα καλύτερα αποτελέσματα στην αντιμετώπιση του καρκίνου του ήπατος. Ένας όγκος του ήπατος μπορεί να αφαιρεθεί χειρουργικά με μια διαδικασία γνωστή ως ηπατεκτομή, κατά την οποία αφαιρείται ένα κομμάτι του ήπατος που περιέχει τον όγκο. Εάν ο καρκίνος είναι πολύ μεγάλος, αν βρίσκεται σε πολλά διαφορετικά σημεία του ήπατος, αν έχει εξαπλωθεί πέρα από το ήπαρ ή αν το άτομο έχει άλλες σοβαρές ασθένειες, μπορεί να μην είναι δυνατή η πλήρης αφαίρεσή του. Σε πολλούς ανθρώπους με κίρρωση, δεν έχει απομείνει αρκετό υγιές ήπαρ για να επιτραπεί η αφαίρεση έστω και ενός μικρού μέρους του ήπατος. Σε αυτή την περίπτωση, δεν έχει ένδειξη η χειρουργική επέμβαση. Οι παρενέργειες της ηπατεκτομής μπορεί να περιλαμβάνουν κόπωση, κοιλιακό πόνο, αδυναμία και ηπατική ανεπάρκεια εάν το ήπαρ που απομένει μετά την ηπατεκτομή δεν είναι ικανό να υποστηρίξει τις λειτουργίες της ζωής.
Νέκρωση του όγκου: Είναι μια μορφή τοπικής θεραπείας με την οποία καταστρέφεται ένας όγκος χωρίς να αφαιρείται. Αυτή η μέθοδος μπορεί να καταστρέψει μικρούς εντοπισμένους όγκους ηπατοκυτταρικού καρκίνου ή και όγκους από μεταστάσεις. Τέτοιες θεραπευτικές μέθοδοι είναι η χρήση μικροκυμάτων ή ραδιοσυχνοτήτων, η ηλεκτοχημειοθεραπεία, ο ραδιοεμβολισμός, ο χημειοεμβολισμός κ.λ.π. Οι μέθοδοι αυτές μπορεί να μην καταστρέψουν πλήρως τον όγκο και να απαιτηθεί επανάληψή τους. Επίσης μπορεί να προηγηθούν της εγχείρησης ηπατεκτομής καθιστώντας την αποτελεσματικότερη. Οι παρενέργειες και οι πιθανές επιπλοκές της νέκρωσης του όγκου μπορεί να περιλαμβάνουν κοιλιακό πόνο, ηπατική λοίμωξη, χολόρροια και εσωτερική αιμορραγία.
Εμβολισμός-Χημειοεμβολιασμός – Ραδιοεμβολισμός: Ο εμβολισμός είναι μία μορφή εντοπισμένης θεραπείας. Στον εμβολισμό μειώνεται ή και διακόπτεται η παροχή αίματος στον καρκίνο με απόφραξη της ηπατικής αρτηρίας που τροφοδοτεί τον όγκο στο ήπαρ. Αυτό με τη σειρά του θα σταματήσει την ανάπτυξη του όγκου, επειδή δεν θα λαμβάνει ο όγκος θρεπτικά συστατικά και οξυγόνο που είναι απαραίτητα για την ανάπτυξή του. Ο εμβολισμός δεν είναι χρήσιμος εάν ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί εκτός του ήπατος.
Ο χημειοεμβολισμός(=Διαδερμικός Χημειοεμβολισμός/TACE) περιλαμβάνει το συνδυασμό εμβολισμού με τη χορήγηση στον όγκο αντικαρκινικών φαρμάκων. Ο χημειοεμβολισμός παρατείνει τη ζωή σε άτομα στα οποία η θεραπεία δεν είναι δυνατή αλλά μπορεί να είναι αποτελεσματικός και στην μείωση του όγκου ενός ανεγχείρητου καρκίνου και να γίνει έτσι χειρουργήσιμος.
Ο ραδιοεμβολισμός (Διαδερμικός εμβολισμός με ραδιενεργό υλικό/TARE) περιλαμβάνει το συνδυασμό εμβολισμού με τη χορήγηση σφαιριδίων σεσημασμένων με ακτινοβολία για την τοπική νέκρωση των καρκινικών κυττάρων. Ο ραδιοεμβολισμός παρατείνει τη ζωή σε άτομα στα οποία η θεραπεία δεν είναι δυνατή.
Οι συχνότερες παρενέργειες και οι πιθανές επιπλοκές του εμβολισμού μπορεί να περιλαμβάνουν κοιλιακό άλγος, ηπατική λοίμωξη και πυρετό, ναυτία και φλεγμονή της χοληδόχου κύστης.
Ακτινοθεραπεία: Αυτός ο τύπος θεραπείας μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την ανακούφιση από τα συμπτώματα, αλλά δεν θεραπεύει τον καρκίνο του ήπατος. Οι δύο τύποι ακτινοθεραπείας περιλαμβάνουν την εξωτερική ακτινοβολία και την εσωτερική ακτινοβολία. Η εξωτερική ακτινοβολία στοχεύει στα καρκινικά κύτταρα από το εξωτερικό του σώματος με «ακτίνες» υψηλής ενέργειας. Στην εσωτερική ακτινοβολία, υλικά όπως μικρά μεταλλικά ελάσματα σεσημασμένα με ραδιενεργές ουσίες τοποθετούνται στον όγκο και προκαλούν μέκρωσή του.
Οι παρενέργειες της εξωτερικής ακτινοθεραπείας μπορεί να περιλαμβάνουν ναυτία και έμετο, κόπωση, χαμηλό αριθμό κυττάρων αίματος, δερματικές αλλαγές κ ά.
Χημειοθεραπεία: Η χημειοθεραπεία αναφέρεται στη χρήση φαρμάκων για την καταστροφή των καρκινικών κυττάρων. Συνήθως, τα φάρμακα χορηγούνται ενδοφλεβίως (σε μια φλέβα) ή λαμβάνονται από το στόμα. Ο καρκίνος του ήπατος δεν ανταποκρίνεται καλά στα χημειοθεραπευτικά φάρμακα.
Στοχευμένη χημειοθεραπεία: Η στοχευμένη χημειοθεραπεία στοχεύει σε καρκινικά κύτταρα χωρίς να προκαλείται βλάβη στα υγιή ηπατοκύτταρα. Χορηγούνται σε περιπτώσεις με μη αντιμετωπίσιμη κατάσταση και βελτιώνουν την επιβίωση και την ποιότητα ζωής των ασθενών.
Ανοσοθεραπεία: Η ανοσοθεραπεία δρα σε συγκεκριμένα τμήματα του ανοσοποιητικού συστήματος ώστε να καταπολεμηθούν αποτελεσματικότερα τα καρκινικά κύτταρα. Η ανοσοθεραπεία δεν συνιστάται ως θεραπεία πρώτης γραμμής για την αντιμετώπιση του ηπατοκυτταρικού καρκίνου.
Άτομα με καρκίνο του ήπατος θεραπεύονται με μεταμόσχευση ήπατος;
Εάν ο πρωτοπαθής καρκίνος του ήπατος δηλαδή ο ηπατοκυτταρικός καρκίνος είναι μικρού μεγέθους (δηλαδή ένας μόνο όγκος με διάμετρο μικρότερη από 5 εκ. ή, εναλλακτικά, έως και 3 μικροί όγκοι με διάμετρο μικρότερη από 3 εκ. ο καθένας), εφόσον ο όγκος αναπτύχθηκε σε ήπαρ που πάσχει απο κάποια χρόνια νόσο όπως π.χ. ιογενή ηπατίτιδα Β ή C και ο όγκος δεν έχει κάνει μετάσταση σε άλλο όργανο, τότε μπορεί να εξεταστεί το ενδεχόμενο μεταμόσχευσης ήπατος. Δεν γίνεται μεταμόσχευση ήπατος όταν ο όγκος αναπτύχθηκε (δηλαδή μεταστάθηκε) σε μή πάσχον ήπαρ. Εάν ο όγκος στο ήπαρ είναι μετάσταση απο άλλο όργανο στο οποίο αναπτύχθηκε καρκίνος(π.χ. από το παχύ έντερο), τότε υπο αυστηρές προϋποθέσεις μπορεί να γίνει μεταμόσχευση.
Υπάρχουν θεραπείες για τους μεταστατικούς καρκίνους του ήπατος;
Στο ήπαρ μπορούν να κάνουν μετάσταση καρκίνοι που ξεκινούν από το γαστρεντερικό σωλήνα, το πάγκρεας, το μαστό, τον πνεύμονα κ.λ.π.. Η πρόγνωση για τα άτομα με δευτεροπαθείς όγκους (δηλαδή μεταστάσεις) του ήπατος εξαρτάται από την αρχική θέση της κακοήθειας. Οι θεραπείες για τους δευτεροπαθείς καρκίνους του ήπατος παραμένουν μη ικανοποιητικές, αλλά περιλαμβάνουν χειρουργική επέμβαση, χημειοθεραπεία, ανοσοθεραπεία και εμβολισμό.
Μπορεί να προληφθεί ο πρωτοπαθής καρκίνος του ήπατος;
Η πρόληψη είναι η καλύτερη άμυνα κατά του πρωτοπαθούς καρκίνου του ήπατος. Παγκοσμίως, οι πιο κοινοί παράγοντες κινδύνου για πρωτοπαθή καρκίνο του ήπατος είναι οι χρόνιες λοιμώξεις από ηπατίτιδα Β και C. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητη η πρόληψη αυτών των μορφών ηπατικής νόσου. Η καθημερινή κατανάλωση αλκοόλ, καθώς και η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, μπορεί να είναι επιβλαβής για το συκώτι. Εάν ήδη υπάρχει ηπατική νόσος, η ασφαλέστερη ποσότητα αλκοόλ είναι να μην καταναλώνεται καθόλου αλκοόλ.
Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος και η πιο σοβαρή μορφή της, η μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα, μπορεί να οδηγήσει σε ανάπτυξη καρκίνο στο ήπαρ. Είναι σημαντικό να διατηρείται υγιές σωματικό βάρος, να ακολουθείται ισορροπημένη διατροφή και να υπάρχει καθημερινή σωματική άσκηση.
Τα άτομα που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του ήπατος θα πρέπει να ελέγχονται τακτικά από τον γιατρό τους, ώστε να αυξάνονται οι πιθανότητες έγκαιρης ανίχνευσης. Η πλέον απλή αλλά αρκούντως διαφωτιστική ακτινολογική εξέταση είναι το υπερηχογράφημα που πρέπει να υποβάλλονται ανα εξάμηνο. Η έγκαιρη ανίχνευση των μικρών καρκίνων του ήπατος αυξάνει δραματικά τις πιθανότητες θεραπείας.
Τι επιφυλάσσει το μέλλον;
Σήμερα εχουν εντατικοποιηθεί οι έρευνες για τα αίτια του καρκίνου του ήπατος, τους τρόπους πρόληψής του και τις μεθόδους βελτίωσης των θεραπειών. Η πρόληψη των νέων λοιμώξεων από ιογενείς ηπατίτιδες Β και C καθώς και οι καλύτερες θεραπείες για τη χρόνια ηπατίτιδα θα μπορούσαν να αποτρέψουν περίπου το 50% τωνπεριπτώσεων καρκίνου του ήπατος παγκοσμίως. Μελετώνται νέες μέθοδοι που συνδυάζουν θεραπείες με χειρουργική επέμβαση ή άλλους τύπους θεραπείας.
Διευκρίνιση: Οι παραπάνω πληροφορίες αποτελούν σύντομη ενημέρωση και κατ΄ουδένα τρόπο αποτελούν ιατρικές συμβουλές υποκατάστασης ειδικευμένου ιατρού.
Ο ιατρός και οι συνεργάτες αναλαμβάνουν την διερεύνηση, θεραπευτική αντιμετώπιση και παρακολούθηση των χειρουργικών παθήσεων του ήπατος
ΜΑΘΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
➔
επιλέγοντας (-
Click
-) την ενότητα που σας ενδιαφέρει
Δρ Γεώργιος Ίμβριος MD, PhD
Γενικός Χειρουργός
Χειρουργός Ήπατος-Χοληφόρων-Παγκρέατος
Χειρουργός Μεταμοσχεύσεων
✆ 6974911110
✉ georgeimvrios@gmail.com
Επαγγελματική δραστηριοποίηση
